در مورد این که آیا زن وشوهری نیز در بهشت باقی است یا خیر بنا به آنچه در قرآن کریم آمده است زنان با ايمان در قيامت در كنار زنان بهشتى (حورالعين) با مردان بهشتى قرين مى‏باشند. و زنان با ايمان با همسران با ايمان خود وارد بهشت مى‏شوند. 1- {/Bاُدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ‏{w1-6w}{I43:70I}/}؛وارد بهشت شويد شما و همسرانتان در نهايت شادباش‏، (زخرف، آيه 70). و منظور از ازواج، همان زنان با ايمانى هستند كه در دنيا بودند، (تفسير الميزان، ج 18، ص 129). و بودن در كنار همسران با ايمان و مهربان هم براى مردان لذت‏بخش است و هم براى زنانشان. 2- {/Bهُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فِي ظِلالٍ عَلَى اَلْأَرائِكِ مُتَّكِؤُنَ‏{w1-8w}{I36:56I}/}؛ آنها و همسرانشان در سايه‏هاى قصرها و درختان بهشتى بر تخت‏ها تكيه كرده‏اند، (يس، آيه 56). و آياتى كه داخل شدن همسران صالح را به بهشت وعده داده شده است. از جمله: {/Bرَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ اَلَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ اَلْعَزِيزُ اَلْحَكِيمُ‏{w1-20w}{I40:8I}/}، (مؤمن، آيه 8). {/Bجَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ‏{w1-12w}{I13:23I}/}...، (رعد، آيه 23). از اين آيات استفاده مى‏شود كه زنان و مردانى كه در اين دنيا همسر يكديگرند هرگاه هر دو با ايمان و بهشتى باشند در آنجا به هم ملحق مى‏شوند و با هم در بهترين شرايط و حالات زندگى مى‏كنند و حتى از روايات استفاده مى‏شود كه مقام اين زنان برتر از حوريان بهشت است به خاطر عبادات و اعمال صالحى كه در اين جهان انجام داده‏اند، و در برخی منابع كلامى و روايى چنين آمده كه در روز قيامت، اگر همسر زن مؤمن، اهل بهشت بود، او را اختيار مى‏كند و اگر از اهل جهنم بود، يك مرد را از ميان مردان بهشتى برمى‏گزيند. شايد فلسفه اين كار اين باشد كه زن برخلاف مرد، از نظر طبيعت تعدّدپذير نيست. به همين جهت مردى را انتخاب مى‏كند. اما گروهى - از جمله آيت‏اللَّه مكارم شيرازى در مقابل مدعى‏اند كه‏حورالعين مى‏تواند مذكّر هم باشد. براساس اين نظر شايد علت اينكه اوصاف حورى كه در قرآن به كار رفته، بر مؤنث دلالت مى‏كند، به اين جهت باشد كه گفت و گو و محاوره در آن آيات، با طايفه مردان مؤمن بوده است، نه با زنان مؤمن دنيوى. از اين رو شيوه محاوره، اقتضا دارد كه چنين اوصافى براى اين موجودات، ذكر شود. از مضمون برخى آيات و روايات، چنين برمى‏آيد كه مسئله لذت‏هاى جنسى، اختصاصى به مردان ندارد؛ بلكه زنان نيز در بهشت مى‏توانند براى خويش شوهرانى دلخواه برگزينند. اصطلاح «حور» نيز اختصاصى به زنان ندارد؛ بلكه حورهاى مذكر نيز در بهشت وجود دارند. براى نمونه از اميرمؤمنان‏عليه السلام روايت شده است: «در بهشت بازارى است كه در آن خريد و فروشى نيست؛ تنها در آنجا تصوير مردان و زنان وجود دارد. هر كس كه تمايلى به آنان پيدا كند، از همان جا بر او وارد مى‏شود» بحارالانوار، ج 1، ص 148.. در بهشت هم حوريان بهشتى وجود دارند كه از نعمت‏هاى بهشتى‏اند و در دنيا نبوده‏اند و هم زنان دنيا - كه اهل بهشت باشند با زيبايى و شكوهى برتر از حوريان در بهشت حضور دارند و چنانچه مايل باشند، به شوهران خويش مى‏پيوندند.
بنابراين لذت‏هاى بهشت مخصوص مردان بهشتى نيست، بلكه كسى كه داخل بهشت مى‏شود از نعمت‏ها و زيبايى‏ها لذت خواهد برد. چنان كه قرآن مى‏فرمايد: ... {/Bوَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْيُنُ‏{w8-15w}{I43:71I}/}؛ در بهشت آنچه دل خواهد و چشم از آن لذت مى‏برد موجود است‏،(زخرف، آيه 71) و در اين امر نيز بين مرد و زن بهشتى فرقى نيست هر كدام از آنها هر نوع لذتى بخواهند بر ايشان موجود است و براى زنان بهشتى نيز مردان بهشتى بدلخواهشان هست. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 1/100113640)